Καλωσορίζουμε στην οικογένεια του Moments blog την κυρία Κατερίνα Ζαχαριάδου διδάκτορα της φυσικής που θα μας κρατά μέσα από τα ποιήματα και τα αφηγήματα της συντροφιά σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Η Κατερίνα
Ζαχαριάδου, γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Είναι διδάκτορας Φυσικής και από το
1995 συνεργάζεται με Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και Ερευνητικά Κέντρα της
ημεδαπής και αλλοδαπής. Η συμβολή της στην επιστήμη αποτυπώνεται στη συγγραφή τριών πανεπιστημιακών βιβλίων και περισσότερων από τριακοσίων
άρθρων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια. Σήμερα είναι Καθηγήτρια
στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, διεξάγει έρευνα στο Ευρωπαϊκό Κέντρο
Πυρηνικών Ερευνών CERN και διατελεί Πρόεδρος
της Ελληνικής Εταιρίας Σπουδών Φυσικής Υψηλών Ενεργειών. Στη λογοτεχνία
εμφανίστηκε το 1984 εκδίδοντας τ' αφηγήματα Στους δρόμους της σύμπτωσης.
Κείμενά της περιελήφθησαν (έτη 1985, 1986) στην ετήσια ανθολογία του περιοδικού
Φιλολογική Επιθεώρηση αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές και στη βραβευμένη
από την Ακαδημία Αθηνών ανθολογία Φιλολογική Πρωτοχρονιά (1988). Έκτοτε,
ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, ετήσιες ανθολογίες,
ένθετα εφημερίδων και έχουν παρουσιαστεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές και ποιητικές
εκδηλώσεις. Έχει εκδώσει τα ποιητικά έργα Μέρες στην Καρχηδόνα (Παρασκήνιο,
2000), Απόηχοι (Ινφογνώμων, 2016) και Νυχτερινή Βροχή (Νίκας,
2021). Ποιήματά της συμπεριελήφθησαν στην ανθολογία Ποιήματα της κρίσης,
2008-2018 (Ιωλκός, 2020)
Ο οδηγός τού Κυρίου Γενικού… διακόπτη ήτο προαγωγός αλλά αθωώθηκε. Διαφθορά στο Δημόσιο κι όχι μόνο (Μαφία και Καμόρα – η λογική τής συμμορίας, αλλαξοκωλιές και γλειψίματα, περιθωριοποιήσεις κι αποκλεισμοί, ρατσισμός κι απόρριψη κάθε διαφορετικού) κάπου-κάπως-κάποτε, σε μια άλλη χώρα, φυσικά, που τη λέγανε …Δανιμαρκία………………
Οι ψυχολογικοί μηχανισμοί μερικών ανθρώπων είναι τόσο προβλέψιμοι! Ειδικά, άμα τους ξέρεις καλά μέσα στα χρόνια. Ή όταν είναι τόσο νευρωτικοί που κάνει μπαμ η υστερία τους και το θερμόμετρο χτυπάει κόκκινο.
Ήμουνα που ήμουνα συγχυσμένος μετά από ένα ερωτικό καυγαδάκι… τι τα θέλω εγώ παρόμοια μπλεξίματα σε τέτοια ηλικία; Να πάθω καν'α έμφραγμα, να πάθω εγκεφαλικό και να κυκλοφορώ ανάπηρος στα θέατρα; Δεν λέει! «Ήτανε στραβό το κλήμα, το έφαγε κι ο γάϊδαρος κι αποστραβώθηκε».
