Αν στην
διαδρομή θελήσεις πάλι να μπεις σε μια πόλη
να πιείς ένα καφέ - Εγώ
διάλεξα την Αλεξανδρούπολη- για να ξεκουραστείς, να ρίξεις λίγο νερό στο πρόσωπο
σου και να κάνεις την "ανάγκη σου" και έχεις κινητικά προβλήματα είναι πραγματικά ανθρωπίνως αδύνατον-Διότι για την πολιτεία κοινώς δεν υπάρχεις- Οι τουαλέτες στο πλείστο
των καταστημάτων (Επισκέφθηκα τουλάχιστον 15) ή υπόγειες ήταν ή σε όροφο δεν μπορώ
να καταλάβω το υγειονομικό, ο δήμος και η περιφέρεια πως έδωσαν άδεια
λειτουργίας σε αυτά τα καταστήματα είναι απορίας άξιο.
Βάλτε μία
ράμπα βρε άθλιοι στα καταστήματα, ευρωπαϊκή οδηγία δεν είναι;
Η μητέρα μου
δυσανασχετούσε η κακομοίρα σφιγγόταν έκανε υπομονή για να μην ξαναβγούμε από τον
δρόμο αλλά πόσο να αντέξει μία γυναίκα 80 ετών.
Σε αυτή την
χώρα μόνο οι αρτιμελείς μπορούν να χαίρονται την ζωή, αν έχεις κάποιο πρόβλημα υγείας κινείσαι υποχρεωτικά στο
περιθώριο, δυστυχώς!
Συμπερασματικά όπως εγώ το βίωσα ένας άνθρωπος
με σοβαρά κινητικά προβλήματα δεν έχει δικαίωμα να ταξιδέψει, να χαρεί και να απολαύσει ένα ταξίδι, διότι το ταξίδι του
θα γίνει ένα ατελείωτο μαρτύριο μέχρι να φθάσει στον προορισμό του, αν φθάσει
και δεν σκάσει η ταλαιπωρημένη φούσκα του στην διαδρομή .